فیبروز ریه و هر آنچه از آن باید دانست (علائم + عوامل)
فیبروز ریه را این گونه می توان تعریف کرد، هنگامی که شش ها بر اثر جراحت و یا سایر موارد دچار آسیب می شوند. پس از ترمیم این امکان وجود دارد، بر روی آن لایه ای ضخیم تشکیل می شود. این لایه ضخیم همان فیبروز ریوی است.
زمانی که شخصی دچار فیبروز ریه شود به سختی می تواند عمل دم و بازدم را انجام دهد و به طور کلی دچار مشکلات تنفسی می شد. در این بیماری حجم ریه ها بسیار کم می شود.
در این مطلب این بیماری ریوی خطرناک را با توجه به مقالات پزشکی به طور کامل مورد بررسی قرار داده ایم و درباره ی درمان آن در آخر صحبت به میان آورده ایم.
نشانه های فیبروز ریه چیست؟
1. تنگی تنفس
زمانی که فردی به بیماری فیبروز ریه مبتلا می شود یکی از شایع ترین اتفاقاتی که برای او می افتد تنگی نفس است و فرد به سختی می تواند عمل دم و بازدم را انجام دهد.
این بدان علت است که در این بیماری بافت های شش به دلیل زخم ها و لایه های ضخیمی که به دور خود بسته است بسیار سفت شده است و نمی تواند به راحتی عمل انقباض و انبساط را انجام دهد.
2. سرفه های خشک و مزمن
ریه ها در دستگاه تنفسی نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند، به گونه ای که کوچک ترین آسیب به آن ها کل عملکرد دستگاه تنفسی را مختل خواهد کرد. ریه ها زمانی که دچار فیبروز می شوند، بدن به طور طبیعی تولید مخاط و خلط داخل ریه را کاهش می دهد.
این عمل به این دلیل می باشد که بدن می خواهد رطوبت داخل شش ها را کم کرده و بدن بتواند زخم ها بازسازی کند. همین عامل باعث خواهد شد، شخص دچار سرفه های شدید و خشک شود.
3. خستگی و ضعف در فیبروز ریه
اکسیژن یکی از عوامل انرژی زا به عضله ها و ماهیچه های بدن می باشد. هنگامی که شخصی دچار فیبروز ریه شود، به علت آن که حجم ریه ها کم می شود، اکسیژن کافی بدن تامین نمی شود؛ در نتیجه ی این اتفاق بدن کم کم انرژی مورد نیاز را دریافت نخواهد کرد و شخص بیمار دچار خستگی و ضعف مفرط خواهد شد.
4. درد در ناحیه قفسه سینه
با هر عمل دم و بازدم ریه ها منبسط و منقبض می شند. زمانی که شخص مبتلا به فیبروز ریه نفس می کشد، به علت زخم های ایجاد شده در ریه و سفت شدن شش ها، در ناحیه ی قفسه سینه درد های متوسط تا شدیدی را احساس خواهد کرد.
چه عواملی باعث بیماری فیبروز ریوی می شوند؟
متاسفانه پزشکان هنوز دلیل قطعی برای ایجاد این بیماری را پیدا نکرده اند. حتی به علت آن که علائمی مشابه با آسم دارد این امکان وجود دارد بیماری فیبروز ریه در ابتدا تشخیص داده نشود؛ اما عواملی وجود دارد که خطر ابتلا به این بیماری را بسیار بالا خواهد برد که می تواند شامل موارد زیر باشد:
1. عفونت و فیبروز ریه
وارد شدن برخی از باکتری های عفونی و ویروس ها به داخل ریه می تواند آسیب های جدی به ریه وارد کنند و در نتیجه ی این جراحت عارضه فیبروز ریه به وجود می آید. مانند ویروس هرپس، هپاتیت سی و آدنو ویروس.
2. بیماری خود ایمنی
بیماری خود ایمنی این گونه می باشد که، بدن به طور غیر طبیعی علیه اعضای تشکیل دهنده ی خود شروع به ترشح پادتن کند. بیماری خود ایمنی بدن می تواند نسبت به ریه ها واکنش دهد، در نتیجه ی ترشح پادتن علیه شش ها بیماری فیبروز ریه ایجاد می شود. نظیر واسکولیت، پلمیوزیت، درماتوموتیسیت، اسکلرودرمی، آرتریت و لوپوس.
3. عوارض جانبی برخی دارو ها
مصرف مداوم هر دارویی بدون شک عوارضی را به همراه خواهد داشت. برخی از این عوارض در بعضی از افراد این امکان را دارد که منجر به فیبروز ریه شوند. این دارو ها شامل موارد زیر می باشد:
- آنتی بیوتیک ها (نیتروفورانتوئین و سولفاسالازین)
- داروهای قلبی (آمیودارون)
- داروهای شیمی درمانی (سیکلوفسفامید)
- داروهای بیولوژیک (ادالیموباب و اتانرسپت)
نکته: زمانی که علت عارضه فیبروز ریه مشخص نمی شود پزشکان به آن فیبروز ریوی ایدیوپاتیک می گویند.
درمان فیبروز ریه
متاسفانه با پیشرفت علم پزشکی، هنوز درمانی برای این بیماری پیدا نشده است. تنها درمان هایی وجود دارد که روند این عارضه را در ریه ها کاهش خواهند داد. درمان هایی که پزشکان برای فیبروز ریه در پیش می گیرند شامل موارد زیر می باشد:
- درمان دارویی
- درمان با اکسیژن رسانی
- توانبخشی و ورزش های ریوی
- پیوند ریه
راهکارهای کاهش فیبروز ریه در خانه
- مصرف منظم آب
- استفاده از روغن کبد ماهی
- ترک سیگار
- مصرف محلول جوش شیرین و آب
- نقره کلوئیدی
- مصرف مرکبات حاوی آنتی اکسیدان و آنتی باکتریال
- استفاده روزانه از کلم بروکلی
- مصرف روزانه سبزیجات حاوی ویتامین C
در آخر:
بیماری فیبروز ریه مانند هر بیماری ریوی دیگر بسیار خطرناک است، به خصوص که در این بیماری شش ها درگیر هستند و کوچکترین آسیب به قدری خطرناک می باشد که ممکن است زندگی شخص را در یک مدت کوتاه از او بگیرد.
این نکته درست می باشد که برای درمان این بیماری هنوز راه درمانی پیدا نشده است، اما این بیماری هرچقدر زودتر تشخیص داده شود پیشرفت آن کندتر خواهد بود و شخص بیمار درد کمتری را تحمل خواهد کرد.