پوست یکی از قسمت های حساس بدن محسوب می شود که در برابر آسیب های بیرونی و درونی بسیاری قرار دارد. یکی از بیماری های دردناک پوستی بیماری گال است که پوست را دچار خارش و جوش های ریز می کند.
در ادامه این مقاله به طور کامل بیماری گال، عامل ایجاد کننده آن، راه های درمان و پیشگیری از آن را بررسی خواهیم کرد. با ما همراه باشید.
مطالب مرتبط با بیماری گال
- درمان جای جوش صورت و بدن توسط روش های بسیار موثر
- بوتاکس و کاربردهای آن برای زیبایی و رفع چروک پوست
- هایفوتراپی چیست؟ نحوه جوانسازی و زیبایی پوست با این روش
از بیماری گال چه می دانید؟
بیماری گال یک بیماری انگلی است که در طی آن عوارض و ضایعات پوستی پدید می آید. این بیماری می تواند مسری باشد، یعنی از شخص بیمار به شخص سالم منتقل می شود ولی از حیوان به انسان منتقل نمی شود.
این انگل در لایه خارجی پوست زندگی می کند و به تولید مثل می پردازد. عامل بیماری گال از پوست تغذیه می کند و به همین دلیل در پوست ایجاد قرمزی، خارش و در نهایت زخم می کند.
عامل بیماری گال چیست؟
گال از زبان فرانسوی گرفته شده است و عامل آن یک کرم انگلی دارای هشت پا به نام سارکوپت اسکیبی است. این انگل با چشم غیر مسلح دیده نمی شود و محیط زندگی آن در لایه بیرونی پوست انسان است.
سارکوپت اسکیبی نام علمی این کرم انگلی است، نام دیگر این انگل هیره یا مایت (mite) است. مایت در دمای زیر 20 درجه غیر فعال می شود ولی تا مدت ها زنده می ماند و در دمای بالای 60 درجه از بین می روند.
دوره زندگی مایت 30 روز است و در مدت 10 روز به بلوغ می رسند. نوع ماده آن تا 90 تخم در روز تولید می کند. هر فرد مبتلا به گال در حدود 100 مایت بالغ در بدن خود دارد.
میت در انسان ها در رده های سنی مختلف زندگی می کند. بیشتر به زندگی در بین بند انگشتان در کف دست، کف پا، پشت، ساعد دست، کشاله ران، مچ دست و پا، آرنج، ساق پا، زیر بغل و نوک سینه علاقه دارد.
آیا بیماری گال مسری است؟
در جواب این سوال باید بگویم بله، بیماری گال مسری است. عامل این بیماری با تماس پوستی منتقل می شود. اگر فرد با شخصی که مبتلا به گال است یا با شخصی که مبتلا به این بیماری بوده تماس داشته است یا با وی زندگی می کند، تماس فیزیکی داشته باشد، به این بیماری مبتلا خواهد شد.
تماس هایی که با بیمار مبتلا به گال ایجاد می شود، می تواند در حد دست دادن در هنگام روبرو شدن تا داشتن رابطه جنسی، استفاده از لباس یا لوازم شخص فرد مبتلا به گال باشد، این بیماری را به افراد سالم انتقال دهد. لازم به ذکر است این بیماری دو تا سه ماه در بدن انسان باقی می ماند.
آیا احتمال انتقال گال از حیوانات به انسان وجود دارد؟
گال در بین حیوانات هم مانند انسان ها شیوع دارد ولی انگل ایجاد کننده گال در حیوانات متفاوت است، بنابراین این بیماری از حیوان به انسان منتقل نمی شود.
گال در حیوانات زیاد ادامه پیدا نمی کند و به مرور بهبود پیدا می کند ولی گاهی هم به درازا می کشد که باید حیوان را به دامپزشک برده تا مورد درمان قرار گیرد.
نکته: گال در بین سگ ها و گربه ها بسیار شایع است.
علائم بیماری گال چیست؟
- خارش پوستی محل درگیر شده از علائم شایع و اولیه این بیماری است. خارش در شب ها بیشتر می شود و گاهی می تواند شدید باشد در حدی افراد نتوانند بخوابند.
- جوش و راش پوستی هم از دیگر علائم بیماری گال است. انگل کرمی یا مایت پس از وارد شدن به پوست شروع به تغذیه از پوست و تخم گذاری می کند. این عمل باعث تورم و التهاب در پوست می شود و در پی آن جوش های قرمز و ریزی در روی پوست ظاهر می شوند که خارش دارند.
- زخم هم در پی خاراندن ناحیه پوست درگیر بیماری به وجود می آید. در برخی موارد حاد هم ممکن است زخم زرد ایجاد شود که باید به سرعت درمان شود تا عفونت ها برطرف شود.
- سفت شدن پوست در پی حاد شدن این بیماری به وجود می آید. گال نروژی به گال حاد گفته می شود که در ناحیه درگیر 100 تا 1000 مایت زندگی می کنند که باعث سفت و متورم شدن پوست آن ناحیه می شود.
آیا برای بیماری گال درمانی وجود دارد؟
این بیماری ظاهری بدشکل و نگران کننده دارد ولی برخلاف ظاهرش درمان آسانی دارد و با مصرف قرص ها و استعمال پمادهایی که موجود است، به راحتی درمان می شود. درمان های خانگی گال راه مناسبی نیست و کارایی ندارد.
دارو هایی که بدون نسخه پزشک در داروخانه وجود دارند نیز برای درمان موثر هستند اما بسته به شدت درگیری نیاز است نوع و مقدار مناسب مصرف شود تا نتیجه درست را نشان دهد. بهترین راه برای درمان بیماری گال مراجعه به پزشک است. در ادامه به معرفی برخی داروها که در درمان بیماری گال موثر هستند می پردازیم.
به یاد داشته باشید مصرف آنتی بیوتیک در درمان این بیماری تاثیر ندارد چون عامل بیماری انگلی است و از آنتی بیوتیک برای درمان بیماری های انگلی استفاده نمی شود و باید از دارو های ضد انگل استفاده شود.
پماد لیندان (lindane)
این پماد از درمان های اولیه نیست و دارای عوارض زیادی است که استفاده از آن در صورت موثر نبودن سایر داروها تجویز می شود.
این کرم برای کسانی که دارای دیگر بیماری های پوستی هستند تجویز نمی شود. برای کودکان زیر دو سال و سالمندان توصیه نمی شود.
این پماد مواضع درگیر مالیده می شود و پس از هشت ساعت شسته می شود.
مصرف پماد لیندان ممکن است باعث بروز تشنج شود بنابراین با احتیاط و زیر نظر پزشک باید مصرف شود تا عوارض احتمالی به وجود نیاید یا شدت آن کمتر شود.
پماد پرمترین (permethrin)
این پماد از پرکاربردترین داروهای بیماری گال به شمار می رود. طریقه مصرف آن به این صورت است که شب ها از آن نواحی درگیر می زنیم و صبح پس از بیدار شدن از خواب پماد را از روی پوست می شوییم.
دوره مصرف این پماد یک هفته است و برای نوزادان زیر دو ماه و زنان باردار و شیرده منع مصرف دارد. از این پماد برای صورت نباید استفاده شود.
سولفور وازلین
این دارو همانطور که از نامش پیداست یک پماد است و به صورت موضعی استفاده می شود. سولفور وازلین یکی از قدیمی ترین دارو های درمان گال است که مصرف آن حتی برای زنان باردار و نوزادان منعی ندارد.
ایورمکتین (Ivermectin)
این دارو هم به صورت پماد و هم به صورت قرص وجود دارد ولی به دلیل عوارض مسمومیت مانند آن قرص های آن تجویز نمی شوند و بیشتر از پماد آن برای درمان استفاده می شود.
قرص های ایورمکتین تنها در صورتی که داروهای دیگر جوابگو نباشند و بیماری درمان نشود، تجویز می شود. لوسیون کروتامیتون و برخی از آنتی هیستامین ها هم برای درمان گال مورد استفاده قرار می گیرند که تاثیر چندانی ندارند.
درمان قطعی بیماری گال
برای درمان قطعی بیماری گال بهتر است از داروی خوراکی و پماد در کنار هم استفاده شود و تمام لباس، ملحفه و وسایلی که در روز های گذشته با آن سروکار داشته اید باید ضدعفونی شوند.
در ادامه به بررسی مفصل درمان گال می پردازیم اما بهتر است به پزشک مراجعه کنید و برای درمان بیماری خود از او کمک بخواهید.
روز اول
تمام لباس ها، ملحفه ها، پتو و وسایلی که قابلیت شستشو دارند درون یک کیسه زباله بیندازید تا دو روز آنها را در کیسه نگه دارید سپس با آب 60 درجه بشویید.
وسایلی که در روز های گذشته از آنها استفاده کرده اید و قابلیت شستشو ندارند را داخل یک کیسه بگذارید و سه تا چهار روز در کیسه را باز نکنید. در این مدت انگل ها از بین می روند.
شب همان روز قرص های تجویز شده را با هم میل کنید. 2 ساعت قبل و 2 ساعت بعد از خوردن قرص ها آب نخورید ولی خوردن آب در حین خوردن قرص ها مانعی ندارد ولی زیاد نخورید.
روز دوم
پس از بیدار شدن از خواب ملحفه ها و لباس هایی را که پوشیده بودید را در دمای 60 درجه بشویید.
دوش بگیرید و خود را با حوله تمیز خشک کنید و لباس های تمیز به تن کنید.
حوله و لباس هایی که از آن استفاده کردید در دمای 60 درجه بشویید (برای انجام این کار از دستکش استفاده کنید).
روز سوم
روز سوم هم به ترتیب روز دوم است. دقت کنید از دستکش برای در آوردن ملحه ها استفاده کنید و همه وسایلی که در روز گذشته از آنها استفاده کرده اید را در دمای 60 درجه بشویید.
دوش بگیرید و لباس و حوله هایی که از آنها در روز گذشته استفاده کرده اید را بشویید. لباس هایی که در پلاستیک گذاشتید و دو روز بعد شستید را می توانید استفاده کنید.
خارش ها ممکن است تا یک ماه یا کمی بیشتر یا کمی کمتر ادامه داشته باشند که می توانید از پماد های ضد خارش استفاده کنید.
پیشگیری از بیماری گال
- از افراد مبتلا به این بیماری دوری کنید.
- نظافت شخصی را رعایت کنید.
- از وسایل شخصی دیگران استفاده نکنید.
- از رفتن به جاهایی که احتمال وجود بیماری و انتقال آن به شما هست خودداری کنید.
- اگر به این بیماری مبتلا شده اید برای سرایت نکردن آن به سایر افراد تلاش کنید.
- این انگلها نمیتوانند از روی پوست پرواز کنند یا بپرند، فقط در صورت تماس منتقل میشوند که باید برای جلوگیری از برقراری تماس فیزیکی با فرد مبتلا و مشکوک به گال پرهیز کرد.
آیا بیماری گال کشنده است؟
حشرات گال یک سوم میلیمتر هستند و بسیار ریز و غیر قابل دیدن هستند. اثرات و عوارضی که به همراه دارند خارش شدیدی است که ناشی از تونلهای ایجاد شده توسط این انگل زیر پوست است.
این بیماری اغلب در صورت تشخیص قابل درمان است و در صورت تشدید شدن یا ابتلای افراد با سیستم ایمنی ضعیف می تواند احتمال ابتلا به انواع عفونت ها را تشدید کند. گال در مراحل ابتدایی نمی تواند آسیب جدی محسوب شود اما به مرور و با تشدید، ممکن است زمینه سازی برای سایر مشکلات را به همراه داشته باشد.
اطمینان از درمان بیماری گال
بعد از طی کردن دوره درمان بیماری، لازم است از درمان کامل آن اطمینان حاصل کرد. اغلب نباید به هیچ وجه با شروع دوره درمانی و کمتر شدن شدت خارش، تکمیل دوره درمان را کنار گذاشت.
این موضوع به این دلیل است که باکتری ها از بین رفته اند اما هنوز تخم های آنها روی پوست باقی مانده اند که در واقع بعد از خروج از تخم ها نیز مجدد خارش بروز داده خواهد شد. دوره درمان را طبق آنچه که پزشک تجویز کرده است باید به پایان رساند تا درمان قطعی انجام شود.
درمان خانگی بیماری گال
معمولا درمان های خانگی که به شکل سنتی برای بهبود این بیماری وجود دارند، درمانی ثابت شده از نظر علمی محسوب نمی شود اما در مواردی نتیجه بخش بوده اند. موارد زیر می توانند گزینه های مناسبی در کنار درمان تجویز شده توسط پزشک باشند اما لازم است در رابطه با پیش گرفتن آنها از پزشک معالج نیز مشورت دریافت کرد.
- کمپرس یخ یا دوش آب سرد می تواند خارش را کاهش دهد اما درمان قطعی نیست
- با هر بار شست و شوی پوست درگیر به بیماری گال باید کرم استفاده شود
- روغن درخت چای یک ضد عفونی کننده طبیعی است که از آن می توان برای درمان گال در هر قسمتی از بدن مانند پوست کف سر کمک گرفت تنها کافی است آنرا به شوینده موها و یا آب وان اضافه کرد
- پماد کالندولا برای زخم های باز گال لازم است تا روزانه سه مرتبه استفاده شود تا بیماری بهبود یابد
- برای پیشگیری از تشدید مجدد باید بهداشت فردی و عمومی را رعایت کرد و از قرار گرفتن در محیط های عمومی تا جای ممکن اجتناب کرد
- شست و شوی مرتب البسه، ملحفه و رختخواب و جارو کردن منزل به روند درمان سرعت بخشیده و شیوع مجدد آنرا متوقف خواهد کرد
مطالب مرتبط با بیماری گال
- درمان جای جوش صورت و بدن توسط روش های بسیار موثر
- بوتاکس و کاربردهای آن برای زیبایی و رفع چروک پوست
- هایفوتراپی چیست؟ نحوه جوانسازی و زیبایی پوست با این روش
نکات پایانی
بیماری گال به عنوان یک بیماری مسری پوستی است که بهتر است برای در امان ماندن از ابتلا به آن راهکارهای پیشگیری کننده را جدی گرفت زیرا درمان آن کمی زمانبر و عوارض آن نیز آزاردهنده هستند.
