هر نوع بیماری بدون شک بدن را از لحاظ جسمی نیز درگیر خواهد کرد. اما متاسفانه این نکته ی مهم را اغلب فراموش می شود که، بیماری های اعصاب و روان می تواند صدمات جدی را به بدن وارد کند. با توجه به مقالات و تحقیقات اثبات شده این نوع از بیماری روحی را بررسی خواهیم کرد.
بیماری های اعصاب و روان هم قدم با زندگی
امروزه به علت تنش های روزانه ای که انسان ها متحمل می شوند بیماری های اعصاب و روان هم قدم با زندگی آن ها هستند، بدون آن که شخص و اطرافیان متوجه این موضوع بشوند.
شخص مبتلا و اطرافیان تماما سعی بر آن دارند که تا جای ممکن این بیماری ها کتمان کنند، که این داستان ریشه در باور های غلط موجود جامعه اطراف دارد.
شخص و اطرافیان مبتلا به اختلال های اعصاب و روان اغلب به علت همان باور های غلط در جامعه تا جای ممکن برای درمان خود اقدامی انجام نمی دهند؛ اما متاسفانه نمی دانند درمان نکردن این بیماری ها بدون شک آسیب جبران ناپذیری را به شخص و یا حتی اطرافیان وارد خواهد کرد.
چه مواردی شامل اختلال های اعصاب و روان می شود
در طول زندگی همه ی انسان ها دچار احساساتی از قبیل غم، استرس و افسردگی های موقت شده اند؛ این احساسات با اینکه تماما این ناخوشآیند و آزار دهنده هستند اما گذری و موقت هستند؛ به همین علت جزء بیماری ها به حساب نمی آیند. پزشکان و محققان برای این بیماری ها ملاک هایی را مشخص کرده اند که در ادامه به آن پرداخته شده است.
تابو ها و ناهنجاری های جامعه
هر جامعه ای رفتارها و اخلاقیاتی را برای خود دارد که مطابق آن نبودن جزء ناهنجاری ها و تابو ها به حساب می آید. برای مثال هر جامعه ای ممکن است حتی به اشتباه تابو ها و سنت هایی داشته باشد که رفتار نکردن مطابق آن هرگز جزء بیماری ها به حساب نمی آید، ولی جامعه آن را از بیماری ها به حساب می آورد.
برای مثال در بعضی از کشور ها زندگی LGBT ها به رسمیت شناخته شده است و آن ها را بیمار نمی دانند، اما متاسفانه در اغلب کشور ها و جامعه ها این افراد را در بهترین حالت به چشم بیمار نگاه می کنند.
2. نا آرامی های درونی و بیماری های اعصاب و روان
برخی از پزشکان نحوه ی درمان خود را ابتدا در نا آرامی و پریشانی های شخص بیمار جستجو می کنند؛ مانند: اضطراب و استرس های بی دلیل، بی اشتهایی و یا پرخوری های بی اراده و احساس افسردگی مداوم.
البته باید در نظر داشت به تنهایی تمام این ها نمی تواند عامل بیماری های اعصاب و روان باشد.
3. مناسب نبودن رفتارها
اکثریت پزشکان به جای آن که رفتار های شخصی را بر اساس تابو ها و هنجارهای جامعه بسنجند؛ نوع واکنش و تاثیری که رفتار آن ها بر خود شخص و جامعه می گذارد را مورد سنجش قرار می دهند.
نکته: ملاک هایی که در بالا درباره ی آن صحبت به میان آمد باز نمی تواند ملاک مناسبی برای تشخیص صددرصدی بیماری های اعصاب و روان باشد.
تصورات غلط درباره ی بیمار های اعصاب و روان
از آن جایی که در اکثریت جوامع اطلاعات درستی درباره ی بیماری های روحی و روانی به افراد داده نمی شود، علاوه بر آن که باعث می شود درمان به درستی صورت نگیرد همچنین باعث خواهد شد باور های غلط درباره ی این بیماری ها و نوع درمان آن در جامعه وجود داشته باشد که، نتیجه ی آن باز هم چیزی جز آسیب های جبران ناپذیر نمی باشد.
1. مصرف دارو های اعصاب و روان وابستگی می آورد
متاسفانه یکی از باور های غلط که در جامعه وجود دارد این است که دارو های مخصوص بیماران اعصاب وابستگی می آورد.
ین را باید در نظر داشت همانطور که هنگام آسیب جسم در مواقع ضرروی برای بهبود به دارو احتیاج است؛ روح هم مانند جسم مریض می شود و در مواقع ضرروی به دارو نیاز دارد.
در نتیجه همان طور که همه ی دارو ها برای درمان بیماری بدن مفید هستند، اما ضرر هایی نیز دارند؛ بنابراین لازم است به دکتر متخصص اطمینان کرد و دارو ها را تنها با تجویز دکتر مصرف کرد. خودسرانه میزان آن ها را زیاد و کم نکرد.
اگر مطابق با دستور پزشک متخصص جلو رفت بدون شک هیچ وابستگی و مشکلی پیش نخواهد آمد.
2. هیچ راه درمانی برای بیماری های اعصاب و روان وجود ندارد
این تصور اشتباه در جامعه وجود دارد که هیچ راه درمان و بهبودی برای بیمار های اعصاب و روان وجود ندارد. به طور هولناکی این تصور اشتباه و خطرناک است؛ چرا که ممکن است شخص از درمان بیماری خود سرباز زند یا اینکه اطرافیان با شخص رفتار درستی نشان ندهند.
اما این را باید همیشه در نظر داشت، امروزه علم پزشکی به اندازه ای پیشرفت کرده است که تقریبا هیچ بیماری غیر قابل درمان نیست؛ حتی اگر درمان آن کاملا امکان پذیر نباشد می تواند جلوی پیشرفت آن را به میزان شایانی گرفت.
3. بیمارانی که در بیمارستان های اعصاب و روان بستری هستند افراد خطرناکی هستند
یکی دیگر از تصورات آسیب رسان این است که،افرادی که در بیمارستان های اعصاب و روان بستری می شوند حتما افراد خطرناکی هستند. اما این باور کاملا اشتباه است. افرادی که در آنجا هستند، اکثرا انسان های بی آزار و غیر خطرناکی هستند. در مواردی که آن ها باعث مشکل و خطر باشند از آن ها محافظت می شود.
اغلب این افراد بعد از مرخص شدن از بیمارستان توسط جامعه پذیرفته نمی شوند، و این به جای کمک به بهبودی بیمار دوباره باعث می شود علائم بیماری تشدید شود؛ در موارد حاد شخص را دچار افسردگی های حاد نیز می کند.
این را همیشه باید در نظر داشت روح انسان نیز مانند جسم مریض می شود و کسی که برای درمان روحی به بیمارستان مراجعه می کند فرقی با دیگر افراد ندارد. این افراد غالبا بسیار حساس تر و زودرنج تر از بقیه هستند.
شایع ترین بیماری های اعصاب
تعدادی از بیماری های اعصاب و روان وجود دارد که در اکثر جوامع بسیار شایع هستند. خوشبختانه طی تحقیقات انجام شده این بیماری ها اکثرا قابل درمان هستند؛ البته این نکته را باید در نظر داشت که نسبیت این بیماری ها در جوامع مختلف می تواند متفاوت باشد؛ چرا که علاوه بر عوامل ژنتیکی عوامل محیطی بسیار تاثیر گذار هستند.
1. افسردگی و بیماری های اعصاب و روان
افسردگی یکی از شایع ترین بیماری هایی است که در اکثریت جوامع دیده می شود؛ متاسفانه در سالیان اخیر میزان افسردگی بسیار بالا رفته و از طرفی دیگر سن مبتلا شدن به آن بسیار پایین آمده است.
بیماری افسردگی بسیار خاموش است، به حدی که ممکن است اطرافیان شخص مبتلا به افسردگی متوجه آن نشوند.
2. اختلال در خلق
یکی دیگر از شایع ترین بیماری های روحی در بین انسان ها اختلال در خلق است. نام دیگر این بیماری اختلالات عاطفی نیز نامیده می شود.
این بیماری نشانه هایی شامل غم و اندوه ناگهانی یا هیجان بالا و خوشحالی زیاد است، به زبان ساده شخص دچار نوسان در احساسات خود است.
3. اختلالات روان پریشی
در این نوع اختلالات آگاهی و تصورات فرد دچار مشکل می شود. بارزترین نشانه ی آن توهم شنیدن صدا ها و تصویر هایی است که اصلا وجود خارجی ندارد و تمام این ها در ذهن شخص مبتلا به این نوع بیماری ایجاد می شود. شایع ترین آن اسکیزوفرنی است.
در آخر
بیماری های اعصاب و روان می تواند هم عامل محیطی و هم عامل ژنتیکی داشته باشد. اما بسیار مهم است که بدانیم این بیماری ها به خاموش ترین شکل در اطراف ما وجود دارند و ممکن است هر یک از افراد دچار آن شوند؛ در نتیجه بهتر است درباره ی این بیماری ها شناخت کافی پیدا کرد.
همچنین این را همیشه در نظر داشته باشیم که روح انسان نیز مانند بدن دچار بیماری می شود؛ بنابراین با مشاهده ی اولین علائم بیماری، بدون ترس از قضاوت شدن به پزشک باید مراجعه کرد؛ چرا که این بیماری ها مانند هر بیماری دیگری در همان ابتدا راحت تر قابل درمان و پیشگیری هستند.
